بازار داغ خرید و فروش دستگاه‌های عابر بانک!

به گزارش مجله خبری نگار، حتما این روز‌ها وجود دستگاه‌های بزرگ ATM یا همان عابربانک‌ها در شکل و شمایل مختلف در گوشه و کنار شهر توجه شما را هم جلب کرده است، اما شاید تا به حال به این مسئله فکر نکرده باشید که خیلی از این عابربانک‌ها مالکان خصوصی دارند و بانک‌ها نقشی در استقرار آنها در خیابانی مشخص یا حتی لابی ساختمان‌های مسکونی و اداری و همسایگی فروشگاه‌ها و مغازه‌های بزرگ و کوچک ندارند. بله، درست است؛ خرید و فروش این دستگاه‌ها این روزها، هم محل درآمدی برای فروشنده‌ها و بازاریابان آنها شده و هم امیدی برای کسب سود و درآمد توسط خریدارانشان؛ به‌خاطر همین بازار خرید و فروش‌شان در فضای مجازی به‌خصوص سایت‌های تبلیغاتی حسابی داغ است.

آگهی‌های وسوسه‌انگیز

متن آگهی‌هایی که افراد را حسابی برای خریدن دستگاه‌های عابربانک وسوسه می‌کند: «بدون واسطه از وارد‌کننده خرید کنید و باکیفیت‌ترین و با قیمت مناسب خریدی مطمئن داشته باشید. انواع عابربانک و کشلس اورجینال صفر تا صد خرید و تحویل، شروع قیمت از ۴۰میلیون تومان، معاف از مالیات بدون قطعی و آکبند، مشارکت بانکی بدون مالیات درصد سود مشارکت ۶۰ تا۷۰ درصد دستگاه‌های قانونی و سالم بدون قطعی و خرابی با قطعات اورجینال و پشتیبانی مادام‌العمر، شرکت دارای انبار قطعات است و کد ثبت بابت استعلام شما مشتریان عزیز، درآمد ماهانه حداقل ۵میلیون تومان، واریز سود از سمت بانک به‌صورت ماهانه، گرفتن امتیاز حساب برای اقدام به دریافت وام رونق کسب‌وکار، سوئیچ بانکی معتبر به همراه قرارداد رسمی، تحویل فوری، امکان بازدید از انبار تسویه در محل، دوربین پالت روتر سوئیچ راه‌اندازی در انبار رایگان، انجام صفر تا صد مراحل بانکی، شرایط نقد و اقساط صفر تا صد، مراحل بانکی به عهده شرکت است، خدمات پس از فروش مادام‌العمراست، تکنیسین ماهر در همه استان‌ها حضور دارد که درصورت هرگونه خرابی در کمتر از ۲ساعت اعزام می‌شود، دستگاه راه‌اندازی شده صفر تا صد تحویل داده می‌شود، برای مشاوره و کارشناسی شماره تماس بگذارید!»

تعداد آگهی‌های فروش دستگاه‌های عابربانک در فضای مجازی آنقدر زیاد است که وقتی با چند مورد از آنها تماس می‌گیریم تازه متوجه می‌شویم فروشنده‌های اصلی که تعدادشان به اندازه انگشتان ۲ دست هم نمی‌رسد با استخدام بازاریاب‌ها کسب‌وکار خود را رونق داده‌اند. البته بهتر است به این نکته هم اشاره کنیم که دستگاه‌های عابربانکی که توسط این افراد فروخته می‌شود، همگی دست‌دوم و گاهی به قول خودشان دست‌سوم هستند. علتش هم محدودیت‌هایی است که به‌خاطر تحریم‌ها در واردات این عابربانک‌ها داریم. یکی از فروشندگان می‌گوید جز خود بانک‌ها کسی به دستگاه‌های عابربانک وارداتی نو دسترسی ندارد. تمام این دستگاه‌هایی که آزاد خرید و فروش می‌شوند کارکرده هستند؛ البته او این نکته را هم یادآور می‌شود که درست است شرکت‌هایی در سال‌های اخیر به مونتاژ این دستگاه‌ها روی آورده‌اند، اما از آنجا که اصلی‌ترین قطعه آنها یعنی بردشان وارداتی است و برد‌های وارداتی هم هیچ ضمانت‌نامه‌ای ندارند، خریداران ترجیح می‌دهند دستگاه‌های کارکرده را خریداری کنند.

قیمت‌های نجومی

درواقع اگر شما بخواهید یکی از این دستگاه‌های خودپرداز را خریداری و منبع درآمدی از محل آن برای خود دست و پا کنید، باید حداقل ۳۵ تا ۴۰ میلیون تومان بپردازید. این البته کف قیمت دستگاه‌های خودپرداز در سایت‌های خرید و فروش اجناس کارکرده است. به‌گفته یکی از فروشندگان، دستگاه‌هایی که کیفیت بهتر و ضمانت‌شده‌ای دارند تا ۷۰-۶۰ میلیون تومان هم برای خریداران آب می‌خورند، اما دیگر دلواپسی از بابت خرابی، قطع و وصل آن ندارند!

برای اینکه مشتری را سفت و سخت بچسبد و یکی از این دستگاه‌ها را به فروش برساند، می‌گوید: اطمینان می‌دهد از صفر تا صد راه‌اندازی دستگاه با شرکت ماست؛ حتی قرارداد با بانک را هم ما می‌بندیم و سود حاصل از هر تراکنش به نسبت ۶۰ به ۴۰ تقسیم می‌شود؛ ۴۰ درصد شرکت فروشنده و ۶۰ درصد خریدار! البته تامین تمام ضمانت‌ها و مدارکی که بانک درخواست می‌کند، برعهده خریدار است؛ از ارائه مدارک هویتی گرفته تا سفته‌ای که ضمانت می‌کند پول تقلبی در دستگاه قرار داده نمی‌شود!

حقه‌های بعضی برای کسب درآمد بیشتر 

از آنجا که درآمدزایی دارندگان این دستگاه‌های خودپرداز از محل تراکنش‌هایی است که انجام می‌شود، ممکن است بعضی از آنها برای کسب سود و درآمد بیشتر دست به کار‌های عجیب و غریبی بزنند. مثلا با افتتاح چند حساب و گرفتن کارت‌های بانکی مختلف و حتی استخدام افرادی در طول روز نسبت به انجام تراکنش‌های مختلف با خودپرداز‌های خود اقدام می‌کنند.

تعداد اندکی هم که حاضر نیستند از این خرج‌ها کنند و به قولی آدم استخدام کنند برای افزایش تعداد تراکنش‌ها به تخریب دستگاه‌های خودپردازی که در همسایگی‌شان فعالیت دارند، می‌پردازند و از این طریق تلاش می‌کنند بر تعداد مشتریانشان بیفزایند. خلاصه اینکه قصه این خودپرداز‌ها با مالک خصوصی و درآمدزایی از آنها حسابی سر دراز دارد.

نخستین عابربانک در ایران

اولین عابربانکی که در ایران راه‌اندازی شد درواقع نخستین عابربانکی بود که کلا در خاورمیانه راه‌اندازی می‌شد؛ آن هم در سال ۵۱. این عابربانک را که به باجه اتوماتیک معروف بود، بانک بیمه بازرگانان در خیابان جمهوری راه‌اندازی کرده بود تا در آن زمان ایران به گروه کشور‌های پیشرفته جهان که از سیستم اتوماتیک کامپیوتری در امر بانکداری استفاده می‌کردند، اضافه شود. در ۱۶ بهمن که این دستگاه راه‌اندازی شد، راد لون، مسئول آموزش مؤسسه باروس کارت اعتباری خود را در محل مخصوص باجه اتوماتیک کامپیوتری قرار داد و ۱۰ ثانیه بعد پول نقد موردنیازش به‌طور اتوماتیک در اختیارش قرار گرفت که این کلی باعث خوشحالی مردم شد.

منبع: همشهری